شهین اسماعیلی‌مقدم، پرستار درمانگاه شهرک نفت رفسنجان، از سال ۱۳۹۶ تاکنون سفیدپوشی است که با عشق و صبوری، شب و روز مراقب سلامت خانواده‌های کارکنان شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران است. او از تلخی‌ها و شیرینی‌های کار پرستاری می‌گوید؛ شغلی که به گفته خودش، بیشتر از مهارت، به «دل» نیاز دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، منطقه جنوب شرق، به مناسبت ولادت حضرت زینب سلام الله علیها و روز پرستار پای صحبت کادر درمان درمانگاه شهرک نفت رفسنجان نشستیم.
شهین اسماعیلی‌مقدم، پرستار درمانگاه شهرک نفت رفسنجان، از پرستاری می‌گوید نه فقط به عنوان شغل، بلکه عشقی که با صبر و ایثار در هم آمیخته است. او می‌گوید: «درمانگاه شهرک نفت رفسنجان مثل خانه دوم من است. بیماران اینجا را مثل خانواده‌ام دوست دارم و دعا می‌کنم همیشه سلامت باشند.»
پرستارانی از جنس مهر
اسماعیلی‌مقدم که دانش‌آموخته پرستاری از دانشکده راضی کرمان است، در این درمانگاه بیشتر در بخش خانواده و زنان فعالیت دارد و معتقد است خانم‌ها به‌خاطر صبر و لطافت‌شان، در این حرفه موفق‌تر عمل می‌کنند. او می‌گوید: «این شغل ایثارگری زیادی می‌خواهد، اما محبت بیماران و لبخندشان، خستگی را از تن ما بیرون می‌برد.»
خدمت به بیش از ۵۰۰ نفر در درمانگاه شهرک
وی از جمعیتی حدود ۵۰۳ نفر تحت پوشش درمانگاه یاد می‌کند که شامل ۱۵۲ خانوار ساکن در شهرک نفت و خانواده کارکنان مستقر در شهر رفسنجان هستند. به گفته او، از ابتدای امسال تاکنون، خدمات درمانی به بیش از ۴۵۰ نفر از کارکنان ارائه شده است.
آموزش، قلب کار پرستاری
اسماعیلی‌مقدم می‌گوید: «ما فقط مراقبت نمی‌کنیم، آموزش هم می‌دهیم. از روش زندگی سالم گرفته تا پیشگیری از بیماری‌های مزمن مثل فشار خون، دیابت و چربی خون. حتی کلاس‌های گروهی و آموزش‌های فردی هم برگزار می‌کنیم.»
وی تأکید می‌کند که تمام بیماران پرونده فعال دارند و پایش سلامت‌شان از طریق سامانه الکترونیکی انجام می‌شود.
دغدغه سلامت در شهری صنعتی
وی با اشاره به شرایط نیمه‌صنعتی شهر رفسنجان می‌افزاید: «به دلیل وجود کارخانه‌ها و مصرف کود و سم در کشاورزی، آلودگی‌ها زیاد است و ما سعی می‌کنیم با آموزش‌های بهداشتی، آسیب‌ها را کاهش دهیم.»
از اضطراب تا دعا برای بیماران
وی می‌گوید: «درمانگاه ما پزشک عمومی، دو پرستار، ماما و دندانپزشک دارد و همه کارها زنجیروار انجام می‌شود. گاهی بیماران اورژانسی داریم و سریع اقدامات اولیه را انجام می‌دهیم. وقتی حالشان بهتر می‌شود، لبخندشان بهترین پاداش ماست.»
اسماعیلی‌مقدم از خاطرات تلخ و شیرین کارش می‌گوید: «گاهی آن‌قدر نگران بیماران می‌شوم که برایشان دعا می‌کنم. خوشحالی‌شان شادی ماست.»
پرستاری؛ کاری از جنس دل
وی معتقد است: «پرستاری کاری است که باید عاشقش باشی. استرس دارد، سختی دارد، ولی وقتی یک بیمار لبخند می‌زند، تمام خستگی می‌رود. ما فرشته نیستیم، اما تلاش می‌کنیم مثل فرشته‌ها از جان مردم مراقبت کنیم.»
