به بهانه گرامیداشت روز پرستار مصاحبه ای با امیر انصاری پزشک یار مرکز انتقال نفت شهید صفری نژاد انجام داده ایم که با هم می خوانیم.
لطفا خودتان را به طور مختصر معرفی کنید؟
امیر انصاری هستم متولد سال ۱۳۶۹، از شهرستان نورآباد ممسنی، در سال ۱۳۹۲ از دانشگاه علوم پزشکی شیراز فارغ التحصیل شدم و حدود 9 سال است که در وزارت نفت مشغول به کار می باشم.
ضمن تبریک روز پرستار لطفا بفرمایید که چرا این رشته را انتخاب کردید؟
سپاسگزارم. از کودکی، خانواده ام بالاخص پدرم تاکید زیادی داشت که در رشته پزشکی درس بخوانم، از همان دوره ی کودکی علاقه به این رشته در من شکل گرفت و در حال حاضر برادر و دو خواهرم نیز در این رشته فعالیت می کنند.
وظایف یک پزشک یار را چه چیزهایی می دانید؟
کار درمان در محیط صنعتی با کار در بیمارستان کاملا متفاوت است، مثلا در درمانگاه مرکز انتقال نفت شهید صفری نژاد علاوه بر مشکلات مربوط به امکانات درمانگاه و وجود تنها یک پزشکیار در آن محل، برای رسیدن به مراکز درمانی مجهزتر باید حدود 60 کیلومتر مسیر پر پیچ و خم کوهستانی را طی نمود، به همین دلیل نیرویی که در چنین مراکزی مشغول به خدمت است باید آمادگی کامل برای تصمیم گیری صحیح و به موقع، مدیریت سوانح اورژانسی، دقت و تمرکز بالا برای پیشگیری از اشتباه و اتلاف وقت داشته باشد. علاوه بر کار درمان، پزشکیاران وظیفه کنترل بهداشت مواد غذایی و محیط را نیز به عهده دارند.
شرایط کاری شما چگونه است؟
بنده به صورت اقماری فعالیت می کنم، هفت روز کار و هفت روز استراحت که در مدت کار به صورت 24 ساعت آماده باش می باشم.
یک روز از زندگی شخصی و کاری یک پزشک یار؟
طبق معمول ابتدای هر روز، پزشکیار تمام تجهیزات پزشکی را از نظر صحت کارکرد، دما و رطوبت بهداری چک و ثبت می کند. تاریخ مصرف داروها و وسایل پزشکی چک می شود و در صورت نداشتن تاریخ به بهداری شیراز ارسال می گردد. همچنین من علاقه زیادی به مطالعه دارم و زمانی که در بهداری وقت آزاد داشته باشم به مطالعه می پردازم. گاهی اوقات نیز مردم روستا برای درمان خود به بهداری مرکز انتقال نفت شهید صفری نژاد مراجعه می کنند.
بهترین و بدترین خاطره ای که به یاد دارید؟
خدا را شکر خاطره بدی طی این مدت نداشتم. یک روز یکی از همکاران که اتفاقا ارتباط دوستانه ای با هم داریم، دچار درد قفسه سینه شد، که بعد از انجام معاینات مجبور شدیم ایشان را به شیراز اعزام کنیم. با توجه به حساسیت موضوع، هر لحظه احتمال امکان ایست قلبی وجود داشت و من بسیار نگران بودم، ولی این دوست عزیز چنان روحیه خوبی داشت که من تحت تاثیر قرار گرفتم. با وجود ترافیک سنگین و مسیر پر پیچ و خم مرکز انتقال نفت شهید صفری نژاد تا شیراز به هر سختی خودمان را به بیمارستان رساندیم. خدا را شکر همه اقدامات به خوبی انجام گرفت و هیچ مشکلی برای ایشان پیش نیامد و صحیح و سالم به محیط کار بازگشت.
صحبت پایانی؟ در پایان از شما و مسئولین منطقه فارس کمال تشکر و قدردانی دارم و برای همه مردم عزیز سرزمینم آرزوی خوشبختی و سلامتی و شادی را از خداوند منان خواستارم.







