در دل یک منطقه عملیاتی، جایی که پدرها بعضی روزها کمتر در خانهاند، دخترانی هستند که یاد گرفتهاند روی پای خودشان بایستند و برای موفقیت، منتظر هیچ امکانی نمانند. ملیکا توکلیمقدم، یکی از همین دخترهاست؛ یک دانشجوی ورزشکار ۱۹ ساله که قهرمانی را تجربه کرده و تازه اول راه است.
به گزارش روابط عمومی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، منطقه جنوب شرق، ملیکا توکلیمقدم فرزند عباس توکلیمقدم، کارمند حراست این شرکت، دختر جوانی است که به جای اینکه روزها را پشت تلفن و شبکههای اجتماعی تلف کند، تصمیم گرفت خودش را بسازد؛ نه فقط در درس، بلکه در ورزش حرفهای.
او کمکم وارد هیئت بدنسازی و پرورش اندام شهرستان رفسنجان شد. سخت بود… تمرینهای مداوم، محدودیتها، تعطیل نبودن ورزش حتی روزهایی که درس سنگین بود حتی با وجود آسیب ها. اما «ملیکا» اهل کم آوردن نیست؛ او یاد گرفته هر جا که سخت شد، یعنی درستترین مسیر همان است.
نتیجهی این پشتکار چه شد؟
کسب مقام اول در مسابقات «تک لیفت قهرمانی باشگاههای شهرستان رفسنجان»، و بعد از آن هم مقام اول پاورلیفتینگ بانوان در رده سنی جوانان. این قهرمانیها، اولین مُهر رسمی روی شناسنامه ورزشیاش هستند.
خانوادهاش به او افتخار میکنند؛ مخصوصاً پدرش. هر چند او هم مثل خیلی از کارکنان منطقه عملیاتی جنوب شرق، روزهایی دارد که ساعات خانهاش کم است و ساعتهای محل کارش زیاد. ولی ملیکا این را فهمیده: «پدرم برای تأمین آرامش و آینده من تلاش میکند. پس من هم تلاش میکنم تا نتیجهاش را ببیند.»
ملیکا حالا در دوره جدید زندگی است؛ دانشگاه، ادامه تمرینهای حرفهای و مهمتر از همه مسابقات بزرگتر. خودش میگوید: «میخواهم ثابت کنم دختر ایرانی، در هر شرایطی، میتواند قهرمان شود.»
او قصد دارد مسیرش را ادامه دهد؛ و شاید روزی اسمش را در قهرمانیهای ملی و حتی بینالمللی هم ببینیم.
فعلاً اما یک چیز روشن است؛
ملیکا وزنهها را بلند میکند تا سقف رؤیاهایش بالاتر برود.






