منصور صالحی‌پور، از کارکنان منطقه جنوب شرق شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، کسی است که سال‌ها در اتاق کنترل مرکز انتقال نفت نائین کار کرده و امروز در واحد امور مالی خدمت می‌کند؛ اما در همه این سال‌ها، کتاب برای او نه تفریح، که «راهی برای فهم جهان» بوده است. او کتاب را «وسیله‌ای برای رسیدن به حقیقت و تعهد» می‌داند و باور دارد کارمندان صنعت نفت، همان‌قدر که باید با ابزار فنی آشنا باشند، باید اهل اندیشه و مطالعه نیز باشند.
کتاب، مرکب رسیدن به حقیقت
صالحی‌پور در همان آغاز گفت‌وگو، با تأکید بر نقش مطالعه در زندگی انسان‌ها می‌گوید:
«کتاب یک وسیله است برای رسیدن به تعهد. کتاب خواندن هدف نیست، بلکه وسیله‌ای است برای حرکت به سوی حقیقت. حقیقتاً کتاب مرکب خوبی است.»
وی باور دارد که همه انسان‌ها ـ نه فقط کارمندان نفت ـ وقتی به حقیقتی می‌رسند، احساس آرامش و رضایت پیدا می‌کنند و کتاب می‌تواند جرقه‌ی این رسیدن باشد.
نویسنده‌ای با دغدغه‌ی انسان و ایمان
صالحی‌پور که خود نویسنده کتاب «یک نور در هزار فرهنگ» است، درباره هدفش از نگارش این اثر می‌گوید:
«این کتاب مخاطب خاصی ندارد؛ چون مستقیماً با ذات و هویت انسانی در ارتباط است. من در آن کوشیدم نشان دهم که ذات انسان سالم همیشه خوبی را می‌پسندد و از بدی دوری می‌کند. دین اسلام یعنی تسلیم در برابر تمام خوبی‌ها، در هر نقطه از جهان که باشد.»
وی می‌گوید کتابش تلاشی است برای یادآوری اینکه انسان‌ها در هر فرهنگ و سرزمینی، به‌صورت فطری به نیکی گرایش دارند.
از اتاق کنترل تا دنیای ادبیات
سال‌ها پیش، در روزهای پرکار در شهر نائین، همیشه کتاب یار و یاور آقای صالحی‌پور بود.
او با لبخند یاد می‌کند:
«آن زمان فهرستی از ۱۵۳ کتاب بزرگ ادبی جهان برای خودم تهیه کرده بودم. از میان آن‌ها کمدی الهی دانته بیش از همه همراهم بود. مطالعه‌اش به من کمک می‌کرد نگاه عمیق‌تری به دنیا و انسان پیدا کنم.»
کتاب‌هایی که مسیر را روشن کردند.
از نخستین کتابی که زندگی‌اش را تغییر داده می‌گوید:
«در خانواده ما کتاب‌خواندن ارزش بود. هر کس کتابی می‌خواند، تشویق می‌شد. از همان دوران کودکی شاهنامه فردوسی، مثنوی مولانا و لیلی و مجنون را خواندم. اما کتابی که تأثیر خاصی بر من گذاشت، آیین دوست‌یابی اثر دیل کارنگی بود. یادم هست که از خواندنش لذت زیادی بردم.»
شاهنامه، هم لذت هم مسئولیت
صالحی‌پور یکی از فعالان شاهنامه‌خوانی در میان همکاران است و باور دارد خواندن این اثر بزرگ فقط یک سرگرمی نیست:
«خواندن شاهنامه لذت‌بخش است، اما ناخودآگاه حس مسئولیت فرهنگی هم در انسان ایجاد می‌کند.»
وی بیتی از فردوسی را همیشه در ذهن دارد و با علاقه آن را می‌خواند:
«فریدون فرخ فرشته نبود / ز مشک و ز عنبر سرشته نبود / به داد و دهش یافت آن نیکویی / تو داد و دهش کن فریدون تویی.»
هدیه‌ای از جنس کتاب
در پاسخ به اینکه آخرین بار چه زمانی کتابی به همکارش هدیه داده است، می‌گوید:
«چند ماه پیش کتاب یک نور در هزار فرهنگ را به یکی از دوستانم هدیه دادم. همیشه باور دارم هدیه دادن کتاب، بهترین نوع ابراز محبت است.»
کتاب مناسب برای کارکنان صنعت نفت
صالحی‌پور معتقد است انتخاب کتاب، باید متناسب با روحیه هر فرد باشد:
«اگر بخواهم به همکارم کتابی معرفی کنم، اول از وی می‌پرسم از چه موضوعی لذت می‌برد. اما معمولاً کتاب‌های داستانی و پندآموز را پیشنهاد می‌دهم.»
به باور وی، کمبود مطالعه در جامعه بیشتر از آنجاست که «کتاب خوب را معلم خوب معرفی نکرده است».
وی می‌گوید: «وقتی کسی کتاب خوب را تعریف کند، جامعه خودبه‌خود به سمت مطالعه حرکت می‌کند.
کتاب؛ پلی میان نرم‌افزار و انسان
هرچند امروز در حوزه امور مالی فعال است، اما سابقه طراحی نرم‌افزار نیز دارد.
می‌گوید: «نرم‌افزارهایی که طراحی کرده‌ام، مستقیماً از یک کتاب خاص الهام نگرفته‌اند، اما بی‌تردید مطالعه به من آموخته چطور دقیق، منظم و خلاق فکر کنم.
پایان گفت‌وگو با یک جمله از دل
در پایان گفت‌وگو وقتی از وی خواستیم یک جمله برای کارکنان صنعت نفت از دل کتاب‌ها انتخاب کند، مکثی کرد و گفت:
«کتاب، هرجا که باشد، وسیله‌ای است برای رسیدن به حقیقت و آرامش؛ و البته تنها وسیله نیست، اما زیباترین مرکب است.»
